Finitoooo!

Liefste lezers (als die er ondertussen nog zijn :)),

na lange blog-inactiviteit want lange studie-activiteit is het weer tijd voor wat nieuws van het Italië-front! Ik zal alvast met de deur in huis vallen met zeer goed nieuws: mijn examens zijn VOORBIJ en ik ben op alle vakken GESLAAGD! Meerbepaald met een 20, 23, 27 en 28 op 30! Laat je niet teveel misleiden door deze soms zeer hoge punten, het puntensysteem is hier net een ietsje anders, zodat die 28 bv hoogstwaarschijnlijk niet zal omgezet worden in een mooie 19/20 ;) Helaas! Doch, ik kan jullie verzekeren dat er op dit moment een zeer gelukkig meisje achter haar computer zit.

Studeren in 't Italiaans liep namelijk niet altijd zo van een leien dakje. Je zal mij nooit meer horen zeggen dat de Italiaanse unief, noch studeren op erasmus, gemakkelijk is! Kloppers van cursussen in een vreemde taal, telkens twee "appèls" waardoor de motivatie voor het eerste niet altijd zo groot was, en heel wat eindspurtjes de-dag-en-ochtend-voor-het-examen als gevolg, zorgden vaak voor de nodige stress! Hoewel de proffen voor het examen zelf in het meeste geval wel een half oogje dichtknepen, wegens toch nog net iets te beperkte taalkennis, was de mythe dat je als je op erasmus gaat amper moet studeren voor mij zeker niet waar. Het viel mij op hoe groot de verschillen van land tot land hierin zijn: Duitsers bv moeten over 't algemeen maar een 10-tal credits, of zelfs géén halen, waardoor zij amper iets moeten uitsteken, terwijl wij Belgen (en dan vooral ik Leuvenaarse, die als enige mijn Leuvense vakken letterlijk moest zien te vervangen hier en dus ook in alle slagen) zowat in de slechtste positie van allemaal verkeerden. Ik kan je verzekeren, dat werkt al eens frustrerend :) Dit samen met het feit dat iedereen op compleet andere momenten examens had (sommige richtingen hebben een semester-, andere een trimester-systeem) zorgde ervoor dat de avondlijke activiteiten gewoon doorgingen als voorheen. Op zich zeer goed voor broodnodige ontspanning, maar 't kan ook al eens slaapgebrek en concentratieverlies in de hand werken, en zorgde vooral in situaties van afscheidsfeestjes één of twee dagen voor een examen vaak voor hartverscheurende dilemma's. Samengevat kan ik dus zeggen dat het één van de meest ontspannen, maar tegelijk één van de zwaarste examenperiodes ooit is geweest. Maar 't is voorbij!!

Verdere impressies van de voorbije weken:

- het einde nadert! Verschillende mensen zijn al vertrokken, en de laatste dapperen, inclusief mezelf, zullen binnen dit en een week ook bijna allemaal weer huiswaarts keren. Deze keer mogen jullie het wel weten: op 26 februari keer ik terug. Hoe hard het ook zal zijn, langs een kant kan ik er wel mee leven. Het is een superervaring geweest, en ook al heb ik een aantal dingen die ik van plan was (vooral reizen) niet kunnen doen, op een gegeven moment moet je daar gewoon vrede mee nemen en blij zijn met wat je gehad hebt :) Ik ben alvast van plan om àlles uit mijn laatste week te halen.

- Padova heeft meer te bieden dan ik dacht! We zijn de voorbije weken eens wat vaker op zoek gegaan naar een culturele uitdaging, zoals toneel, optredens, cinema; en dat heeft de ontdekking van enkele heel interessante plaatsen opgebracht! Vooral de "ontmoetingsplaatsen" -ik kan het niet echt cafés noemen, maar clubs zijn het nu ook niet echt- met gratis concerten, oa. jazz en een singer-songwriter (die btw ook een concert in 't Ey in haar kalender heeft staan... tiens!) vond ik geweldig. Een heel gezellige sfeer, het soort plaatsen waar ik elke week naartoe zou kunnen gaan! Hadden we die nu maar wat vroeger ontdekt... :) maar kom, we hebben het dan toch meegemaakt. En mijn dunk van Padova ivm het vinden van live muziek is er dan toch ook op vooruitgegaan!
Het toneelstuk was vrij onbegrijpbaar, maar de film daarentegen (ook in het Italiaans) konden we perfect volgen! Fijn om te merken dat onze taalkennis er toch héél wat op vooruitgegaan is in de voorbije maanden - niet op z'n minst door het studeren van schoolboeken!

- Skieën is leuk! Jaja, vorige zaterdag heb ik er mij na jaren afvragen wat iedereen er nu toch wel zo geweldig aan vond, eindelijk eens aan gewaagd! Obereggen werd het skigebied van onze keuze, of beter van de erasmus-organisatie, want zij organiseerden de skitrip. En dat hebben ze goed gedaan! Ik ben geen kenner, maar naar mijn idee was't gebied vrij groot en degelijk, en het zicht was vooral adembenemend!


Goed ingepakt kregen Bert en ik onze eerste skilessen van meester Jacopo (waarvoor veel dank), en ja hoor, na wat oefenen waren we vertrokken! Zo goed vertrokken zelfs dat de rode pistes naar de avond toe voor ons geen obstakels meer vormden... Alhoewel ;) De beginnerspose was duidelijk merkbaar - zie foto -, maar we hebben ons heel goed geamuseerd (de spierpijn buiten beschouwing gelaten)! Voor herhaling vatbaar!


Nu ga ik een beetje uitrusten en wat van het zonnetje genieten, en daarna ga ik een hoogstwaarschijnlijk onvergetelijke laatste week tegemoet!

A presto!
Tantissimi baci,

Marieke