Elke erasmusstudent die besloten heeft om zich voor 5-6 maanden naar een ander land te begeven, en deze 6 maanden toevallig in het eerste semester heeft gelegd, komt op een bepaald moment voor het dilemma te staan: maak ik er toch nog een jaar van, of ga ik na de geplande periode naar huis?
Ook mij heeft dit vraagstuk plots bekropen, al sluimerde het wel al een tijdje onderhuids... De film "L'auberge Espagnol" nog eens zien (in het Italiaans trouwens!) met het daaropvolgende besef dat er hier ooit een einde aan komt, zit er waarschijnlijk wel voor iets tussen, alsook het feit dat steeds meer van mijn goeie vrienden hier (want zo kan ik ze ondertussen wel al noemen) de beslissing nemen deze fijne periode nog een beetje te rekken! En waarom zou je het ook niet doen? Het is iets wat je nooit meer op juist dezelfde manier zal kunnen maken, het is fijn, de redenen om het niet te doen zijn veelal praktisch, en uiteindelijk, wat zijn die extra 6 maanden in een mensenleven? Je merkt het al, mijn natuurlijke twijfeltalent wordt hier weer danig op de proef gesteld :)
Want ja, er zíjn ook redenen om het niet te doen. Ook al zouden we allen maar al te graag de volgende 6 maanden hier nog al barbequend, terrasjesdoend en tripjesmakend doorbrengen in een warm klimaat en een mooie omgeving... Het is ook meer dan dat. Het is intensief! En het is vermoeiend! Het is ongelooflijk fijn! ... Maar ook niet altijd even goed voor de gezondheid! Noch voor de kwaliteit van je onderwijs. Zucht... Ik ga jullie niet lastigvallen met al mijn puntjes pro en contra, maar je kan het je wel voorstellen: not an easy decision... Nuja, geen paniek, voorlopig overweegt het idee nog om gewoon terug te keren als voorzien, en moest het toch veranderen, breng ik jullie uiteraard ter gepasten tijde op de hoogte!
Deze bespiegelingen achterwege gelaten, gaat het leven natuurlijk gewoon door... Eens gaan bowlen, feestje in de residentie, cioccolata drinken, een birthday party, een tweede aperitivo, veel films kijken... En zelfs al een beetje studeren! (het is mogelijk dat ik binnen een kleine twee weken mijn eerste examen heb! gelukkig is dit vak nog vrij interessant)
Het vermelden waard is het feit dat mijn zoektocht naar "folk in italia" eindelijk zijn vruchten heeft afgeworpen! Ik ontdekte een website met allerlei activiteiten in de buurt en vond, toeval o toeval, een bal in Padova nog diezelfde avond! Regen noch afgelegenheid kon mij tegenhouden, ik ging er zelfs moederziel alleen naartoe. Wat ik daar tegenkwam, was... interessant. (folkliefhebbers, spits uw euh... ogen) Een bal in Italië blijkt niet hetzelfde te zijn als een bal in België. Ten eerste is zowel inkom als drank gratis. Pluspunt! Maar je krijgt naar mijn idee dan ook minder "waar voor je geld" (ahja, want geen geld, dus... :p). De sfeer was niet echt spectaculair. Het ging gewoon door in een helderverlichte zaal, ik prefereer dan toch wat sfeerlichtjes om al die bezwete hoofden wat te verdoezelen ;) Bovendien was er niet zoveel jong volk aanwezig als dat in België altijd het geval is, maar de situatie bij ons is in dat opzicht dan ook wel buitengewoon denk ik. Nu, de dansen waren ook nogal anders. Eén bourrée, en voor de rest allerlei regionale dansen waar ik mij precies toch niet echt aan waag! Ik waande me een beetje in de middeleeuwen, hehe. Doch, de eerlijkheid gebiedt mij wel erbij te vermelden dat dit niet altijd zo schijnt te zijn... Het lag o.a. een beetje aan de groep die speelde vermoed ik, ik vond ze niet spectaculair goed. Op het einde van de avond deden ze ook nog een soort dans-jam, 't is te zeggen, iedereen stond in een kring, een accordeonist en een percussionist speelden een nogal eentonig melodietje, waarop wie wou dan een voor een in de kring kwam en danste, al improviserend... Best wel speciaal. Al had ook hier een beetje sfeerlicht niet misstaan, denk ik :)
Hoe dan ook, deze avond was voor mij best wel geslaagd, want ook al was dit soort van bal niet volledig mijn ding, ik heb wel kennisgemaakt met Filippo Gambetta (helaas ipv hem meer dan twee liedjes te horen spelen, want dat was waarschijnlijk het betere deel van het programma). Deze jongeman is een zeer goeie en sympathieke accordeonist die o.a. al in België optredens gedaan heeft! 't Was dus wel eens tof om nog eens in "het folkwereldje" te vertoeven en meteen te kunnen babbelen met iemand die "ons folkwereldje" en vele muzikanten daarin kent. Hij stelde me ook voor om een deel van de accordeonstage te volgen die hij dat weekend in de buurt gaf, maar om verschillende reden heb ik uiteindelijk toch maar gepast. Alleszins, een interessante avond met interessante contacten! Wordt wie weet wel vervolgd...
Ook in Padova itself was er gisteren een gratis rondleiding naar de toeristische bezienswaardigheden hier. Ik kan nu met trots zeggen dat ik het anatomisch theater van Vesalius (of was het nu Galilei ;)) en de fresco's van Giotto eindelijk gezien heb!
De kerstsfeer begint er hier trouwens al danig door te komen, er staan enkele gigantische kerstbomen in het centrum en er hangen lichtjes overal in de straten. Gezellig!
Foto's volgen! Ik ga me nu nog eens opnieuw wagen aan mijn cursus: "Le identità corporee; quando l' immagine di sé fa star male". Als dat niet intrigeert...
Voorbeeldige groetjes en tot gauw!
Bacio,
Marieke
(waarvoor een blog al niet handig kan zijn... enkele tientallen mailtjes bespaard!)
