Jawel, ik zit ondertussen volop in mijn examenperiode!
't Is minder gemakkelijk dan ik gedacht had, en dat is in zekere zin een goed teken, aangezien het wil zeggen dat Padova toch wel een degelijke universiteit met degelijke cursussen is, maar aan de andere kant is het natuurlijk best lastig! Per vak gemiddeld een 600tal pagina's lezen, dat in het Italiaans, wat me zo'n 5 dagen per 200 pagina's in beslag neemt, en je kan zelf de som al maken! Doch, we doen ons best.
Mijn eerste examen liep niet bepaald van een leien dakje, maar meer woorden zal ik er hier niet aan vuilmaken: ik ben (nipt) geslaagd.
Wie thuis kaarsjes teveel heeft en er graag eentje voor mij wil branden: mijn volgende examens gaan - als alles goed gaat, want met die Italianen weet je nooit - door op 26 januari, 2 februari en 12 februari. Nog een poosje te gaan dus!
Daarna komt het einde van mijn avontuur wel héél erg dichtbij, ik keer waarschijnlijk terug naar onze Belgische contreien rond 26 februari. Snif... Ondanks het studeren bereiken de vriendschappen, de taalkennis, het gewend zijn aan het leven hier nu echt wel hun hoogtepunt; 't zal niet makkelijk worden dit alles definitief achter mij te laten!
Maar voorlopig zijn dat nog steeds zorgen voor later. Het leven is mooi! Nooit gedacht dat ik dat ooit zou zeggen tijdens een examenperiode, maar geluk zit hem in de kleine dingen, nietwaar ;)
Veel groetjes, ciao ciao,
Marika x
vrijdag 23 januari 2009
woensdag 7 januari 2009
Capodanno, e poi: studiare!
Liefste lezertjes,
we schrijven ondertussen 2009, dat wil zeggen dat er sinds mijn laatste blogbericht een nieuwjaarsavond gepasseerd is! Het was vooraf een vrij groot vraagteken wat er deze avond op ons programma zou staan, maarrrr het is zeer goed uitgedraaid. Vediamo...
Nieuwjaar zou nieuwjaar niet zijn zonder een uitgebreide diner, en die vond plaats ten huize van niemand minder dan Silvia, het Italiaanse vriendinnetje van één van de Duitsers hier (ja, dat noemen ze de cultuur leren kennen). Buiten 3 mede-erasmussers en Silvia zelf kenden we er eigenlijk niemand, maar dat kon ons niet deren, het maakte het feestje des te meer erasmus style. Het resultaat was een bont allegaartje van veel Italianen, Duitsers en Belgen. We zetten de avond goed in met hapjes en zelfgemaakte Spritz - voor de gelegenheid eens met Prosecco (u weet wel, die Italiaanse schuimwijn) in plaats van witte wijn -, maakten gezellig kennis met iedereen, en babbelden uiteraard wat bij na een week elkaar niet gezien te hebben (en dat leek best al lang na een gemiddelde van enkele dagen anders, wat zal dat geven eens we definitief naar huis gaan...?). Na een geslaagde spaghetti carbonara als primo (voorgerecht) bleek het plots ineens bijna middernacht te zijn! Oeps, dus toch geen uitgebreid diner...
... maar wél vuurwerk op Prato della Valle. Voor wie het zich niet herinnert van vorige berichten, dit is het mooiste plein van Padova, vol standbeelden, gras en water errond, geen slechte achtergrond voor nieuwjaarsvuurwerk dachten wij (en het stadsbestuur klaarblijkelijk ook, 't is niet dat we dat vuurwerk zélf aangestoken hebben). En inderdaad, het was de moeite. En als kers op de taart begon het plots te sneeuwen. Imagine, a white New Year... 't Is op zijn minst eens iets anders, en heel speciaal. Onvergetelijk, zij het dat de uren erna voor mij nogal een zwart gat zijn. Helemaal erasmus style... Mjah.
Maar na nieuwjaar komt in onze wereld onvermijdelijk studeren, en dat is dan ook exact waar ik op dit moment mijn dagen mee vul. Ik had verwacht dat dit de lastigste periode van erasmus zou worden, maar dat valt egenlijk zeer goed mee!
Reden 1: ik studeer in 't huis van Dona, samen met enkele wisselende anderen, zodat we hele dagen gezelschap aan elkaar hebben, samen (gezond!) kunnen eten en weten dat we niet de enige zijn die op zo'n onmenselijk vroeg uur opstaan.
Reden 2: Ik heb niet meer het gevoel dat ik soms halve of hele dagen "verpruts" door niks te doen, nee, mijn dagen zijn nu stuk voor stuk zeer productief!
Reden 3: voor de eerste keer hier begin ik min of meer een regelmatig ritme te krijgen en is wat ik eet en drink net iets meer aan te raden als wat er daarvoor soms allemaal in ging...
Reden 4: mijn eerste examen is pas 21 januari en daarna heb ik normaalgezien telkens zowat een week tussen elk examen, dus ik kan het voor de allereerste keer effectief eens rustigaan doen, ondanks het feit dat mijn cursussen zeker niet kleiner zijn dan in België, integendeel.
Reden 5: er zijn regelmatig nog mensen die etentjes of iets dergelijks organiseren, dus gebrek aan activiteiten is er zelfs in deze periode niet.
Reden 6: we houden meer dan ooit diepzinnige, ja zelfs filosofische gesprekken en kunnen ons rot amuseren met de kleinste dingen.
Kortom, een nieuw tijdperk is aangebroken. En hoewel ik met gemengde gevoelens uitkijk naar de laatste twee vrije weken nà de examens, is het toch zeker niet slecht. Af en toe is het zelfs eens interessant, stel je voor!
Geen paniek dus als je een tijdje niks van me hoort, het zijn drukke dagen. Maar dat is niet alleen voor mij zo... Aan alle studerenden: véél succes en doorzettingsvermogen! Aan alle niet-studerenden: you lucky bastards...
A dopo!
Dikke knuffel,
Marieke
we schrijven ondertussen 2009, dat wil zeggen dat er sinds mijn laatste blogbericht een nieuwjaarsavond gepasseerd is! Het was vooraf een vrij groot vraagteken wat er deze avond op ons programma zou staan, maarrrr het is zeer goed uitgedraaid. Vediamo...
Nieuwjaar zou nieuwjaar niet zijn zonder een uitgebreide diner, en die vond plaats ten huize van niemand minder dan Silvia, het Italiaanse vriendinnetje van één van de Duitsers hier (ja, dat noemen ze de cultuur leren kennen). Buiten 3 mede-erasmussers en Silvia zelf kenden we er eigenlijk niemand, maar dat kon ons niet deren, het maakte het feestje des te meer erasmus style. Het resultaat was een bont allegaartje van veel Italianen, Duitsers en Belgen. We zetten de avond goed in met hapjes en zelfgemaakte Spritz - voor de gelegenheid eens met Prosecco (u weet wel, die Italiaanse schuimwijn) in plaats van witte wijn -, maakten gezellig kennis met iedereen, en babbelden uiteraard wat bij na een week elkaar niet gezien te hebben (en dat leek best al lang na een gemiddelde van enkele dagen anders, wat zal dat geven eens we definitief naar huis gaan...?). Na een geslaagde spaghetti carbonara als primo (voorgerecht) bleek het plots ineens bijna middernacht te zijn! Oeps, dus toch geen uitgebreid diner...
... maar wél vuurwerk op Prato della Valle. Voor wie het zich niet herinnert van vorige berichten, dit is het mooiste plein van Padova, vol standbeelden, gras en water errond, geen slechte achtergrond voor nieuwjaarsvuurwerk dachten wij (en het stadsbestuur klaarblijkelijk ook, 't is niet dat we dat vuurwerk zélf aangestoken hebben). En inderdaad, het was de moeite. En als kers op de taart begon het plots te sneeuwen. Imagine, a white New Year... 't Is op zijn minst eens iets anders, en heel speciaal. Onvergetelijk, zij het dat de uren erna voor mij nogal een zwart gat zijn. Helemaal erasmus style... Mjah.
Maar na nieuwjaar komt in onze wereld onvermijdelijk studeren, en dat is dan ook exact waar ik op dit moment mijn dagen mee vul. Ik had verwacht dat dit de lastigste periode van erasmus zou worden, maar dat valt egenlijk zeer goed mee!
Reden 1: ik studeer in 't huis van Dona, samen met enkele wisselende anderen, zodat we hele dagen gezelschap aan elkaar hebben, samen (gezond!) kunnen eten en weten dat we niet de enige zijn die op zo'n onmenselijk vroeg uur opstaan.
Reden 2: Ik heb niet meer het gevoel dat ik soms halve of hele dagen "verpruts" door niks te doen, nee, mijn dagen zijn nu stuk voor stuk zeer productief!
Reden 3: voor de eerste keer hier begin ik min of meer een regelmatig ritme te krijgen en is wat ik eet en drink net iets meer aan te raden als wat er daarvoor soms allemaal in ging...
Reden 4: mijn eerste examen is pas 21 januari en daarna heb ik normaalgezien telkens zowat een week tussen elk examen, dus ik kan het voor de allereerste keer effectief eens rustigaan doen, ondanks het feit dat mijn cursussen zeker niet kleiner zijn dan in België, integendeel.
Reden 5: er zijn regelmatig nog mensen die etentjes of iets dergelijks organiseren, dus gebrek aan activiteiten is er zelfs in deze periode niet.
Reden 6: we houden meer dan ooit diepzinnige, ja zelfs filosofische gesprekken en kunnen ons rot amuseren met de kleinste dingen.
Kortom, een nieuw tijdperk is aangebroken. En hoewel ik met gemengde gevoelens uitkijk naar de laatste twee vrije weken nà de examens, is het toch zeker niet slecht. Af en toe is het zelfs eens interessant, stel je voor!
Geen paniek dus als je een tijdje niks van me hoort, het zijn drukke dagen. Maar dat is niet alleen voor mij zo... Aan alle studerenden: véél succes en doorzettingsvermogen! Aan alle niet-studerenden: you lucky bastards...
A dopo!
Dikke knuffel,
Marieke
Abonneren op:
Posts (Atom)
