we schrijven ondertussen 2009, dat wil zeggen dat er sinds mijn laatste blogbericht een nieuwjaarsavond gepasseerd is! Het was vooraf een vrij groot vraagteken wat er deze avond op ons programma zou staan, maarrrr het is zeer goed uitgedraaid. Vediamo...
Nieuwjaar zou nieuwjaar niet zijn zonder een uitgebreide diner, en die vond plaats ten huize van niemand minder dan Silvia, het Italiaanse vriendinnetje van één van de Duitsers hier (ja, dat noemen ze de cultuur leren kennen). Buiten 3 mede-erasmussers en Silvia zelf kenden we er eigenlijk niemand, maar dat kon ons niet deren, het maakte het feestje des te meer erasmus style. Het resultaat was een bont allegaartje van veel Italianen, Duitsers en Belgen. We zetten de avond goed in met hapjes en zelfgemaakte Spritz - voor de gelegenheid eens met Prosecco (u weet wel, die Italiaanse schuimwijn) in plaats van witte wijn -, maakten gezellig kennis met iedereen, en babbelden uiteraard wat bij na een week elkaar niet gezien te hebben (en dat leek best al lang na een gemiddelde van enkele dagen anders, wat zal dat geven eens we definitief naar huis gaan...?). Na een geslaagde spaghetti carbonara als primo (voorgerecht) bleek het plots ineens bijna middernacht te zijn! Oeps, dus toch geen uitgebreid diner...
... maar wél vuurwerk op Prato della Valle. Voor wie het zich niet herinnert van vorige berichten, dit is het mooiste plein van Padova, vol standbeelden, gras en water errond, geen slechte achtergrond voor nieuwjaarsvuurwerk dachten wij (en het stadsbestuur klaarblijkelijk ook, 't is niet dat we dat vuurwerk zélf aangestoken hebben). En inderdaad, het was de moeite. En als kers op de taart begon het plots te sneeuwen. Imagine, a white New Year... 't Is op zijn minst eens iets anders, en heel speciaal. Onvergetelijk, zij het dat de uren erna voor mij nogal een zwart gat zijn. Helemaal erasmus style... Mjah.
Maar na nieuwjaar komt in onze wereld onvermijdelijk studeren, en dat is dan ook exact waar ik op dit moment mijn dagen mee vul. Ik had verwacht dat dit de lastigste periode van erasmus zou worden, maar dat valt egenlijk zeer goed mee!
Reden 1: ik studeer in 't huis van Dona, samen met enkele wisselende anderen, zodat we hele dagen gezelschap aan elkaar hebben, samen (gezond!) kunnen eten en weten dat we niet de enige zijn die op zo'n onmenselijk vroeg uur opstaan.
Reden 2: Ik heb niet meer het gevoel dat ik soms halve of hele dagen "verpruts" door niks te doen, nee, mijn dagen zijn nu stuk voor stuk zeer productief!
Reden 3: voor de eerste keer hier begin ik min of meer een regelmatig ritme te krijgen en is wat ik eet en drink net iets meer aan te raden als wat er daarvoor soms allemaal in ging...
Reden 4: mijn eerste examen is pas 21 januari en daarna heb ik normaalgezien telkens zowat een week tussen elk examen, dus ik kan het voor de allereerste keer effectief eens rustigaan doen, ondanks het feit dat mijn cursussen zeker niet kleiner zijn dan in België, integendeel.
Reden 5: er zijn regelmatig nog mensen die etentjes of iets dergelijks organiseren, dus gebrek aan activiteiten is er zelfs in deze periode niet.
Reden 6: we houden meer dan ooit diepzinnige, ja zelfs filosofische gesprekken en kunnen ons rot amuseren met de kleinste dingen.
Kortom, een nieuw tijdperk is aangebroken. En hoewel ik met gemengde gevoelens uitkijk naar de laatste twee vrije weken nà de examens, is het toch zeker niet slecht. Af en toe is het zelfs eens interessant, stel je voor!
Geen paniek dus als je een tijdje niks van me hoort, het zijn drukke dagen. Maar dat is niet alleen voor mij zo... Aan alle studerenden: véél succes en doorzettingsvermogen! Aan alle niet-studerenden: you lucky bastards...
A dopo!
Dikke knuffel,
Marieke
In bocca al lupo Marieke!! Veel succes met de examens. En idd: zo erg is dat allemaal nog niet. Ik vond (en vind) het ook wel zijn charmes hebben. Al mag dat laatste examen van mij (13 januari) zo snel mogelijk achter de rug zijn aub... Geniet er daar nog van! Biz, Ruth
BeantwoordenVerwijderenPS: Gisteren heeft het zélfs hier gesneeuwd...