La dolce vita

Hoihoi!

Nog snel een berichtje omdat ik de volgende dagen waarschijnlijk een tijdje niet op internet kan en er ook wel weer 't één en ander gebeurd is!

De eerste nieuwe ontmoetingen zijn een feit... Mijn kamergenote in de jeugdherberg, Clara, blijkt een franse erasmusstudente te zijn die - toeval o toeval- van folk houdt en wiens vader een gekend diatonisch accordeonbouwer is! Ik was al onder de indruk dat ze dat instrument nog maar kende, maar blijkbaar weet ze er dus alles van! Zeer fijn. Ze is de laatste dagen mijn maatje geworden om mee op te trekken, sinds we hier nog steeds elke dag de straat opgestuurd worden. En waar houden we ons dan zoal de hele dag mee bezig? "Walk and wait and walk and wait!" Meerbepaald van hier naar daar om al onze erasmuspapieren geregeld te krijgen... In't ene bureau geven ze je wat papieren mee, waar je dan mee naar ergens anders moet, waar je dan weer iets anders krijgt, enz enz... Jawel, Italië is en blijft een bureaucratie! Gelukkig ben ik daar mentaal op voorbereid! (het houdt je in ieder geval bezig...) Alleszins, het lijkt vrij goed te lukken tot nu toe, de meeste papieren zijn in orde, nu moet ik me vooral nog bezighouden met het vinden van de juiste vakken.

Over de universiteit gesproken: elke dag zien we hier verschillende mensen in apenpakjes (niet letterlijk apen natuurlijk) staan, fles wijn in de hand en een groot papier voor hun neus dat ze moeten voorlezen... Het blijkt een soort afstudeerritueel te zijn. We kunnen ondertussen al helemaal meezingen met het ter deze gelegenheid gezongen liedje dat ongeveer klinkt als "Dottore, dottore, lalalalala.... hoefafa hoefafa hoe". 't is ook mogelijk dat de tekst íetsje anders gaat... ;)



Verder hebben we hier een prachtig plekje ontdekt, namelijk Prato della Valle. Nuja plekJE, 't is een groot plein met bomen en standbeelden; je vindt het op alle toeristische foto's van Padova. Héérlijk om gewoon een paar uurtjes in de zon uit te rusten... Wat we vandaag dan ook met veel plezier gedaan hebben!

Gisteravond zijn we ook iets gaan drinken met een italiaan waarvan we via-via het nummer gekregen hadden. De meeste italianen zijn zeer vriendelijk, behulpzaam en gastvrij! Waarschijnlijk zullen we vanaf morgen, bij gebrek aan jeugdherberg (niet dat ik die zal missen) een paar dagen in zijn appartement mogen slapen. Hij is een enorm babbelgat, heeft ons meteen heel zijn liefdesleven verteld, maar goed, hij kan ons een bed geven :) Joepie!

Vanavond spreken we waarschijnlijk ook eens af met een andere italiaan, degene die ik eerder al vermeld had, hij is lid van de erasmus-organisatie hier. Woensdagavond blijkt de avond te zijn waarop iedereen uitgaat, Spritz (het plaatselijke drankje, nog niet geproefd) drinkt en jawel... nogal zat wordt. Tja, italianen he... Benieuwd wat dat zal geven! Misschien is het maar best dat we om half 12 weer in de jeugdherberg moeten zijn... Hehe. Waarschijnlijk zal er ook een spaanse meegaan die we hier in de jeugdherberg zijn tegengekomen... Het erasmus-netwerk breidt zich uit!

Bon, that's all for now! (ja hoor, ik denk tegenwoordig al in 't Engels - Italiaans is nog wat moeilijk) Ik zal proberen zo snel mogelijk wat foto's online te zetten en ook mijn italiaanse gsmnummer (dat voorlopig nog niet werkt) zal ik hier ergens posten.

Dikke zoen!

Marieke

News from Padova!

Tada tadaa, hier is het dan, het eerste blogbericht rechtstreeks uit Padova waar jullie allen vast vol ongeduld op zaten te wachten! :)
Ik heb best veel te vertellen...

Vrijdagnamiddag vertrokken we, na nog enkele dikke afscheidsknuffels, op weg naar Charleroi. Alles verliep vlekkeloos, tot plots de achterband van de auto lek bleek. Eventjes paniek, maar gelukkig werden we "gered" door een vriendelijke vrachtwagenchauffeur, en was zelfs Touring er snel bij, zij het wel net te laat om nog iets nuttigs te doen... Er zijn nog goeie mensen in deze wereld! Alleszins mama, bedankt om mij te brengen!

Na een vlucht zonder problemen kwamen we (papa, Hilde en ik) aan in Treviso, waar we de nacht doorbrachten in een hotelletje. Zaterdag namen we de bus naar Venetië en hadden we voor het eerst een "waauw" gevoel. Venetië is gewoonweg prachtig, en we hadden het weer mee. Kleine straatjes, het water dat overal opdook, het had iets heel idyllisch. Helaas is het ook een doolhof, maar geloof me, dat neem je er graag bij! Grappig is ook wel dat je in alle kleine straatjes en pleintjes amper mensen tegenkomt, tot je bij de Rialto-brug of het San Marco-plein komt, waar het op de koppen lopen is! "Aaah, híer zijn al die mensen..." Ook de duiven zorgen voor entertainment: ze spelen een soort tikkertje met het stukje kaas dat je hen geeft, tot een slimme mus het afneemt en er -letterlijk- mee gaat vliegen! Domme duiven.
Samengevat: zéér de moeite.

' s Avonds namen we dan de trein naar Padova, een half uurtje rijden en niet duur, oef! Het openbaar vervoer in Italië is zeker in orde en daar ben ik zeer blij om.
In Padova aangekomen zijn we nog een heerlijke pizza gaan eten en dan bedje in, want al dat citytrippen is best vermoeiend!

De volgende ochtend om een uur of 4 moest ik afscheid nemen van papa en Hilde... Even een moeilijk moment. Het besef dat je er plots alleen voor staat en het nu écht begonnen is.
Gelukkig had ik afgesproken dat ik die dag naar Lieselot in Bologna zou gaan. In de jeugdherberg word je namelijk verplicht om buiten te gaan tussen half 10 en half 5, en ik wou liever niet op mijn eentje de zwerver uithangen! Zo gezegd, zo gedaan, ik de trein op naar Bologna. Daar wat rondgehangen... 's Avonds kreeg ik het nogal moeilijk, door een combinatie van vermoeidheid, nieuwe indrukken, gemis enz... waarop Lieselot me overhaald heeft om bij haar te blijven slapen.

En ja hoor, een bekend gezicht, "Bridget Jones's Diary" en eindelijk nog eens genoeg uren slaap doen wonderen! Vandaag voelde ik me al stukken beter. (dankje Lotje :)) Het zonnetje scheen ook weer, wat Padova stúkken mooier maakt. 't Is een levendige stad met op het eerste zicht veel winkels en veel terrasjes. Ik had voor het eerst het gevoel dat ik me hier wel thuis zou kunnen gaan voelen!

Straks ontmoet ik waarschijnlijk mijn kamergenote hier in de jeugdherberg... En één dezer dagen heb ik normaalgezien een "date" met een Italiaan van de Erasmusorganisatie hier. Verder weet ik wel wat doen: een italiaans gsm-nummer aanschaffen, erasmusdingen regelen, shoppen! Hihi.

Ziezo, dit waren zowat de belevenissen van de eerste dagen... Ik zal mijn best doen om van m'n volgende blogbericht niet zo'n opsomming van feiten te maken :) Maar mijn suffe hoofd en de weinige tijd laten op dit moment niet veel méér toe.

Arrividerci! Dikke kus,

Marieke

De spanning stijgt!

"Ik heb vannacht heel onrustig en weinig geslapen
En dat was niet het gevolg van het drinken van bier..." (De Nieuwe Snaar)

... maar heeft uiteraard alles te maken met mijn zeer toekomstige vertrek! Morgen rond een uur of 8 ('s avonds) vertrekt mijn vliegtuig richting Italië, en begint het grote erasmusavontuur...

I'll miss you all!

Marieke

Nog 10 nachtjes slapen...

Buongiorno a tutti!

Mijn allereerste blogbericht... Een nieuwe ervaring is altijd even spannend. Nog spannender is het feit dat ik me binnen dit en 10 dagen in een totaal nieuw land zal bevinden met totaal nieuwe mensen, totaal nieuwe gewoonten, een totaal nieuwe verblijfplaats enzovoort! Op dit moment kan ik er me nog niet al te veel bij voorstellen, maar daar zal weldra verandering in komen!

Waarom Padova? Wel. Wie mij een beetje kent, kan al vermoeden dat de keuze niet van een leien dakje verliep. Het hartverscheurende dilemma ging dan ook oorspronkelijk tussen een 60-tal Europese steden. Mijn allereerste voorkeur ging naar een Scandinavisch land, of Engeland/Schotland, het Noorden dus. Stockholm was echter niet beschikbaar voor de richting die ik wou doen en Glasgow werd mij verteld "een lelijke industriestad" te zijn, dus die opties schrapte ik al snel uit mijn lijstje. De andere noordelijke bestemmingen hadden ook elk hun mindere kantjes, zodat ik gauw verder uitkeek naar iets anders.
Op dat moment viel mijn oog op "La Bella Italia"... Na er één memorabele keer geweest te zijn had ik me voorgenomen me het italiaans ooit eens eigen te maken. En is er nu een betere manier om een taal te leren dan een echt taalbad? Ik dacht het niet! Daarnaast is Italië ook gewoonweg een prachtig land, met hopelijk toch ook een iets aangenamer klimaat dan ik in het Noorden zou meegemaakt hebben...
De keuze ging uiteindelijk nog tussen enkele Italiaanse steden, en 2 dagen voor de deadline heb ik mijn keuze gemaakt: Padova zou het worden. Vrij noordelijk gelegen, redelijk dicht bij de bergen, en niet té groot maar ook niet te klein. Bovendien dé place to be voor een psychologiestudent in Italië, heb ik me laten vertellen. Kan niet tegenvallen dus? We'll see!

Ik kan jullie alvast vertellen dat ik de eerste week in een jeugdherberg zal doorbrengen, omdat ik nog niet in mijn kot kan, en dat dit waarschijnlijk nog even spannend wordt aangezien de jeugdherberg voor de laatste twee dagen volzet is! Mogelijk ben ik dus binnenkort ook weer een ervaring als dakloze rijker ;) Ik hou jullie op de hoogte! Bruggen genoeg daar alleszins, lijkt mij...

Ziezo, bij deze sluit ik mijn eerste tekstje af, hopelijk kan het jullie bekoren! Ik tel alvast met véél zin af naar 19 september...

Ciao!
Marieke