Over Bertoli-mémés, rotkarakters en feestjes, feestjes, feestjes!

Hi folks!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier nog iets gepost heb, en dat heeft alles te maken met de drukte van mijn leven hier. Mijn kotgenoten denken al dat ik een "echt feestbeest" ben, stel je voor... Ik vraag me af vanwaar ze dat halen!

Het begon allemaal vorige week zaterdag, met een rondleiding in Padova... Van de culturele uitleg heb ik niet veel begrepen, maar ik heb wél weer wat nieuwe telefoonnummers verzameld (een van mijn nieuwe hobby's)! 's Avonds werd er gratis sangria geschonken op Prato della Valle, en ja, u raadt het al, die was in no time de deur uit... En vólk dat er was!

De rest van de week stapelden de bezigheden zich op: Piazza delle Erbe, feestje bij een rijke Parisien, ESN-drink, fancy Chinese dinner, nog eens Piazza delle Erbe... Genoeg om ons méér dan bezig te houden. En dan zijn er nog de lessen overdag... Ik heb daar geen tijd voor! ;) Maar ik ga wel hoor.

Gelukkig bestaat er na al die lessen en dat vermoeiende gefeest ook zoiets als weekend! En weekend betekent tripjes maken! Dit weekend was meerbepaald nogal Belgisch gekleurd... Zaterdag bevond ik me namelijk voor de tweede keer deze maand in de trein richting Bologna, alwaar we afgesproken hadden met een groot deel van onze Leuvense Italiaanse les. Het zonnetje scheen uit volle borst, dus maakten we er maar een lui in-het-park-lig-en-shop-dagje van (vooral Thomas vond dat laatste gewèèldig). Ondanks het rotkarakter van Lieselot - of net dankzij ;) - hebben we heel wat afgelachen. Heerlijk om weer eens gewoon in't Vlaams mopjes te kunnen maken! Zo kom je bv op woorden als Bertoli-mémé: een oud vrouwtje dat rechtstreeks uit de Bertoli-reclame zou kunnen gewandeld zijn... Leve Italië!

Onze avondbezigheid was ook de moeite: met een op ietwat vreemde manier verkregen flesje wijn (nachtwinkels kennen ze hier niet echt, enkel Pakistani's die "dicht" zijn maar via de deur toch blijkbaar wel nog wat verkopen als je erom vraagt) dachten we rustig een beetje op een Piazza'tje te zitten, maar dat was buiten een Italiaanse gerekend. Mensen lastigvallen à la proberen kussen en drank en chips afnemen, uit het niets beginnen zingen en vooral héél erg vreemd en niet al te nuchter zijn was haar avondvulling en noodgedwongen ook die van alle anderen op het plein aanwezig... Daarnaast speelde er iemand gitaar en was er ook iemand aan't jongleren met vuur... Vreemde sfeer, maar entertainment verzekerd!

Sfeerfilmpje:

Na een wederom verkwikkende nachtrust bij Lieselot vertrok ik zondagmiddag terug Padovawaarts, waar de volgende feestjes me alweer opwachtten. Eerst een "Belgian party" - bij deze weet ik zeker dat er hier veel Belgen zitten, en dat 't Waasland verrassend genoeg goed vertegenwoordigd is! - dat zich met de tijd uitbreidde tot een "international party" (elk feestje breidt zich hier trouwens telkens op miraculeuze wijze uit qua mensenaantal), waarna we met z'n allen naar de Erasmus Welcome Party trokken. Nog maar eens een fijne en net iets te late avond! (zie foto bovenaan)

Je ziet dus, het leven gaat hier zijn gang... Alles begint in zijn plooi te vallen. Maar hoe meer alles in zijn plooi valt, hoe sneller de tijd vooruit gaat. Ik besef hier meer en meer dat er zó veel mooie plaatsen te zien zijn, zó veel dingen de moeite waard te bekijken/horen/beleven... En dat je het nooit allemààl kan doen. Ja, de erasmuservaring maakt een mens nu en dan al eens filosofisch. Het doet je - mij althans - zeer goed beseffen welke dingen voor jou belangrijk zijn in 't leven... Kortom, een aanrader.

Voila zie, met deze gevleugelde woorden laat ik jullie... om een Sprizje te gaan drinken! :)

Kus!

Marieke